Vandaag nemen we afscheid van onze trainer Daan. Een man die niet alleen onze handen verzorgde na zware gevechten, maar ook de magische handen had die ons masseerden, de boksring opzette, de speedbal en top en bottom ball perfectioneerde. Ik herinner me de keren dat ik Omar waarschuwde niet zo hard op de pads te slaan, bang dat hij je pijn zou doen, en jij lachte het weg, zeggend dat je niks voelde – altijd die twinkeling in je ogen, die trillende wangen. Daan, jij was de standvastige scheidsrechter bij de No Knock outs, het opa-voorbeeld voor onze TYR kids. En hoe je altijd moest lachen, en soms boos werd als Omar te hard bokste tegen trainster Eva. Jouw iconische opmerking: “Zijn Suske en Wiske er niet?” zal mij altijd bijblijven, een herinnering aan die woensdagen wanneer Omar en Eva er niet waren.

Meer dan een trainer, je was de boksvader voor ons allemaal.
Jouw wijsheid, jouw liefde en die onvergetelijke humor zullen door ons allen gemist worden.

Rust zacht, Daan. 🥊❤️🕊️